ഓർമ്മയുടെ താഴ്വാരം

          നൊമ്പരക്കിളിയുടെ മൌനം  ( മൂന്നാം ഭാഗം )

        ഉണ്ണീ ,ഒന്ന് വേഗം ആവട്ടെ . സമയം വൈകുന്നു . മണിച്ചേട്ടൻ ആണ് . ഒരു

 ഏട്ടന്റെയും അച്ഛന്റെയും ഒക്കെ റോളിൽ

 എന്ത് സഹായത്തിനും എവിടെയും മണിച്ചേട്ടൻ ഉണ്ടാകും .

                               ദാ........വരുന്നു മണി ചേട്ടാ ........

                               ഉണ്ണീ എല്ലാം എടുത്തല്ലോ അല്ലെ ? ഒന്നും മറന്നിട്ടില്ലല്ലോ ?

ഇല്ല ചേട്ടാ .........അപ്പൊ വരട്ടെ !!!! യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി .

എല്ലാ തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ നിന്നും അൽപ ദിവസത്തെക്കൊരു വിശ്രമം . ഞാൻ എന്റെ പിറന്ന മണ്ണിൽ എത്തിചേർന്നു.

ജന്മ നാടിന്റെ മണം . പതിവ് പോലെ അമ്മ ഉമ്മറത്ത് തന്നെ കാത്തു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.    സത്യത്തിൽ അമ്മയെ കണ്ടപ്പോഴാണ് ഉള്ളിലെ തീ ഒന്നണഞ്ഞത് .
        അമ്മ കുളിമുറിയിൽ ചെറിയതായി ഒന്ന് വീണു . അപ്പൊ മുതൽ തുടങ്ങിയതാ നിന്നെ കാണണം എന്ന വാശി . ഫോണിൽ കൂടി മധു അങ്ങനെ പറഞ്ഞുവെങ്കിലും ഉളളിൽ ഒരു ഭീതി ഉണ്ടായിരുന്നു.

എന്റെ കുട്ടി ആകെ ക്ഷീണിച്ചു വല്ലാണ്ടായി !

അമ്മയുടെ സ്ഥിരം പരിഭവം . അതെങ്ങനെയാ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കുന്ന

സ്വഭാവം ഇല്ലല്ലോ .നേരത്തിനും കാലത്തിനും വല്ലോം വച്ചുണ്ടാക്കി തരാനോ
കഴിപ്പിക്കാനോ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ . അമ്മയുടെ വാൽസല്ല്യത്തിൽ ഞാൻ ഒരു
കൊച്ചു കുട്ടി ആയി മാറിയ പോലെ . ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു

.അമ്മയ്ക്കിപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട് ?

 നിന്നെ കണ്ടപ്പോ തന്നെ അമ്മയുടെ സൂഖേടുകളൊക്കെ പോയെന്റെ കുട്ട്യേ .

 എത്ര തവണ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു

അമ്മെ ....................സൂക്ഷിക്കണേ

ഒറ്റയ്ക്കുള്ളപ്പോൾ തനിയെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പോകല്ലേ എന്ന്

എപ്പൊഴും പറയുന്നതാ അങ്ങനെ വല്ല ചിന്തയും നിനക്കുണ്ടായിരുന്നേൽ 

നീ എന്നെ അനുസരിക്കാണ്ടിങ്ങനെ  നടക്കുമോ   

ഓ .........................................തുടങ്ങി ................  

കേട്ടിട്ടില്ലേ എന്റെ അമ്മെ ?എല്ലാത്തിനും  അതിന്റേതായ  ഒരു  

സമയം ഉണ്ടെന്നു  

 . ആ മുഖം രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും പിടിച്ചുയർത്തി എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു .എല്ലാം നമ്മുക്ക് ശരിയാക്കാം എന്റെ മഹേശ്വരിയമ്മേ .........തൽക്കാലം വിശപ്പിനു വല്ലതും കിട്ടുമോ ?

അതോ .................................അയ്യോ ! നിന്നെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ എല്ലാം മറന്നു .വേഗം പോയി കുളിച്ചു വാ .......അമ്മ

അപ്പോഴേക്കും എല്ലാം എടുത്തു വെക്കാം .

ഉണ്ണിയെ ........പുറത്താരോ വിളിച്ചുവോ ? 

അതെ ......തെക്കേലെ  മധുവാ . അവൻ  ഇന്നലെ  ഉറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവില്ല . കുട്ടിക്കാലം  മുതൽക്കുള്ള  കളികൂട്ടുകാർ  ആണ് .

മധു  ഓടി  വന്നു  കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. എപ്പോ എത്തി ?

ദാ.................. വന്നു കയറിയതെ ഉള്ളൂ . എന്തുണ്ടെടാ വിശേഷം ?

ചോദിച്ചത് മധുവിനോട് ആണെങ്കിലും ഉത്തരം വന്നത് അമ്മയിൽ നിന്നാ .

ഇന്നവന്റെ പെണ്ണിനെ വിളിച്ചോണ്ട് പോകുവാ .............. ഞാൻ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .

പ്രസവത്തിനു ...........അല്ലാതെന്താ ???? കാര്യം പറഞ്ഞു അമ്മ അതിനിടയിലൂടെ എനിക്കിട്ടൊന്നു തന്നു .ഞാൻ  മധുവിനെ  നോക്കി ഒന്ന് കണ്ണിറുക്കി ചിരിച്ചു . അവനു അറിയാം എല്ലാ കാര്യങ്ങളും .

                                           കുളി കഴിഞ്ഞു ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു ഒന്ന് മയങ്ങി . വൈകിട്ട്  മധുവിനെയും കൂട്ടി നടക്കാനിറങ്ങി .

നല്ല ചൂടാണിവിടെ ഇല്ലേ  ?  അതെ എന്നവൻ  പറഞ്ഞു . കൊയ്ത്തു കഴിഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന വിശാലമായ പാടം .കുട്ടികളൊക്കെ അവരവരുടേതായ ലോകത്ത് .നേരം വൈകാറായ സമയം . എത്ര കണ്ടാലും മതി വരാത്ത ഓരോരോ ഗ്രാമ കാഴ്ചകൾ . അമ്പലത്തിൽ ഒന്ന് പോയി തൊഴുതു . ശാന്തമായ കടലു പോലെ മനസിന്‌ ഒരു ശാന്തി. മടങ്ങും വഴി

മധു പറഞ്ഞു ഉണ്ണീ  .............ഇത്തവണ നീ വരുമ്പോൾ നിന്നെ കൊണ്ട് വിവാഹത്തിനു സമ്മതിപ്പിക്കാൻ അമ്മ എന്നെ ഏൽപ്പിച്ചു വച്ചിരിക്കുകയാ . പാവത്തിന് ഞാൻ വാക്കും കൊടുത്തു നിന്നെ കൊണ്ട് സമ്മതിപ്പിച്ചു കൊള്ളാം എന്ന് . ഞാനൊന്നു ചിരിച്ചു ..

എന്താ ഈ ചിരിയുടെ അർത്ഥം   പരിഹാസമാണോ ..... ....

എയ്യ്   !!!! പരിഹസിച്ചതൊന്നും  അല്ല ..

പിന്നെ?
ശരിയാക്കാമെന്നെ    ..................
എന്തോന്ന് ?

ഞാൻ അവനെ നോക്കി ഒന്നിരുത്തി മൂളി . അടുത്ത വരവിനാകട്ടെ . മധു അമ്പരപ്പോടെ എന്നെ  നോക്കി .വിശ്വസിക്കാൻ ആവാത്ത പോലെ . അവന്റെ മുഖത്തെ ഭാവം എന്നിൽ ചിരിയാണുണർത്തിയത് .. ഞാൻ അവനോടു എന്റെ മനസ്സിലുള്ള തൊക്കെ പറഞ്ഞു  . അമ്മയോട് ഞാൻ പോയി കഴിഞ്ഞു നീ അങ്ങ് പറഞ്ഞാൽ മതി . കണ്ണടച്ച് തുറക്കുന്ന വേഗത്തിൽ     ദിവസങ്ങൾ പോയി . . പതിവ്  പോലെ അമ്മയെ  ആശ്വസിപ്പിച്ചു തിരികെ യാത്രയായി .

                                                      രാവിലെ തന്നെ ഇങ്ങെത്തി ചേർന്നു .വെറുതെ ഒരു ദിവസത്തെ ലീവ് കളയണ്ട എന്ന് കരുതി .കുളിച്ചു ഫ്രഷ്‌ ആയി മണിച്ചേട്ടന്റെ ദോശയും സാമ്പാറും കഴിച്ചു ഓഫീസിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു . വൈകുന്നേരം വെറുതെ ബീച്ചിലേക്ക് പോയി .എന്ന് നാട്ടിൽ നിന്ന്  വന്നാലും അതൊരു പതിവാ . വരുന്ന ദിവസം  മുഴുവൻ അമ്മയുടെ ഓർമ്മയാവും .അപ്പോൾ പിന്നെ ഒറ്റയ്ക്കു കുറെ നേരം പോയി  ബീച്ചിലിരിക്കും . ഓരോന്ന് ഓർത്തിരുന്നപ്പോൾ ഉണ്ണീ എന്ന   വിളി കേട്ടു.തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ വീണ . അത്ഭുതം തോന്നി . വെറുതെയെങ്കിലും അങ്ങനെ അവിടെ വച്ച് കാണും എന്ന് വിചാരിച്ചില്ല .

          നാട്ടിൽ  നിന്ന് എപ്പോ എത്തി ?

രാവിലെ എന്ന് പറയാൻ തുടങ്ങിയതും കുട്ടികൾ    അവളെ  പിടിച്ചുവലിച്ചു . വാ .......ചേച്ചീ ..............അവർ അവളെയും കൊണ്ടു   പോയി .  

ശ്ശെ ! വല്ലാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി ആ കുട്ടികളോട് . പക്ഷെ എന്ത് ചെയ്യാനൊക്കും ഇവിടെ വരൂ എന്ന് അജ്ഞാപിക്കാൻ ഞാൻ അവളുടെ ആരാ .

അകലെ അവൾ കുട്ടികൾക്കൊപ്പം കളിക്കുന്നത് കാണാമായിരുന്നു.

         കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീണ നടന്നു വരുന്നത് കണ്ടു . അവൾ അടുത്തെത്തി തെല്ലകലെയായി  ഇരുന്നു .മുഖത്ത് നല്ല സന്തോഷം തോന്നി .ഞാൻ അതവളോട്‌ സൂചിപ്പിച്ചു .

 ഇന്ന് വലിയ സന്തോഷത്തിലാണല്ലോ  ?.

 അവൾ ചിരിച്ചു; പൂനിലാവ്‌ പരന്ന പോലെ  !
 ദാ നോക്ക് ഉണ്ണീ ; അങ്ങ് ദൂരെ ...........................
 എന്ത് ????? പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും കാണുന്നില്ലല്ലോ !!!!!
അവൾ വീണ്ടും ചിരിച്ചു
ബെസ്റ്റ് ! നല്ല ആളോട് തന്നെയാ ഞാൻ പറഞ്ഞത് .
ഞാൻ വീണ്ടും അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കി ഇനി എന്റെ കണ്ണിന്റെ തകരാറു വല്ലതും
ആണോ എന്ന് സംശയിച്ചു .
വെറുതെ നോക്കണ്ട . ഉണ്ണിക്ക്  കാണാൻ അവിടെ ഒന്നുമില്ല .
അനന്തമായി നീണ്ടു പരന്ന് കിടക്കുന്ന നീലാകാശം കണ്ടോ ? അതിന്റെ അവസാനം എവിടെയായിരിക്കും എന്ന് ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ ?

നീലാകാശത്തെ കുറിച്ചും നക്ഷത്രങ്ങളെ കുറിച്ചും തിരമാലകളെ കുറിച്ചും

ഒക്കെ ഒരുപാട് വാചാലയായി വീണ . ഞാൻ വളരെ കൌതുകത്തോടെ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു .അവളുടെ സംസാരം കേട്ടിരിക്കാൻ നല്ല
രസം തോന്നി . അവൾ എപ്പോഴും അരികിൽ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് തോന്നി പോയി .
ഉണ്ണീ ആ ബോട്ടുകൾ കണ്ടോ ? ആഴക്കടലിലേക്ക് പോകുകയാ നാളെത്തെക്കുള്ള നിധിയും തേടി . എത്ര പ്രതീക്ഷയോടെ ആയിരിക്കും അവർ പോകുന്നത് അല്ലെ ?
പൊടുന്നനെ അവളുടെ ഉത്സാഹം കെട്ട പോലെ ;  ശബ്ദം ആർദ്രം ആയി ,പിന്നെ അത് നേർത്തു നേർത്തു വന്നു .  അവളൊന്നു നിർത്തി . എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .അവൾ മെല്ലെ ചോദിച്ചു

 പ്രതീക്ഷകൾ !!!!!!!! പ്രതീക്ഷകൾ ആണ് നമ്മെ എല്ലാം മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നത് . അല്ലെ ഉണ്ണീ ?

അതെ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ ഞാൻ തലയാട്ടി .
അപ്പോൾ ...............................................പ്രതീക്ഷിക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ലാതെ ആയി പോയാലോ ............................... അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു .  ശബ്ദം ഇടറി .
 ഇരു കൈകൾകൊണ്ടും മുഖം പൊത്തി വീണ കുനിഞ്ഞിരുന്നു .അവൾ
കരയുക ആണെന്ന് മനസ്സിലായി . എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ഒരൂഹവും കിട്ടിയില്ല .

വീണേ .............................വീണാ ........................ഞാൻ പതിയെ വിളിച്ചു .വീണേ ....... കണ്ണു തുടയ്ക്കൂ ...... ആളുകൾ ശ്രദ്ധിക്കും . ഇങ്ങനെ ആണേൽ ഞാൻ പോകുവാ .....പെട്ടെന്ന് അവൾ കരച്ചിൽ നിർത്തി ,കണ്ണുകൾ തുടച്ചു . അലയടങ്ങിയ കടൽ പോലെ ശാന്തമായിരുന്നു ആ മുഖം . അവളെന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി . പതിഞ്ഞ   ശബ്ദത്തിൽ അവൾ തന്റെ കഴിഞ്ഞ കാലങ്ങളെ കുറിച്ച്  പറഞ്ഞു തുടങ്ങി .    

                                പഠനത്തിൽ എന്നും ഞാൻ ഒന്നാമതായിരുന്നു . ബി ടെക് ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ ക്യാമ്പസ്‌ ഇന്റർവ്യൂ മുഖേന സെലക്ഷനും കിട്ടി .അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം ഒരു പ്രൊപോസൽ വന്നു . എല്ലാം കൊണ്ടും നല്ല ബന്ധം . എല്ലാവർക്കും  ഇഷ്ടമായി .എല്ലാവരും ഒരുപാട് സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു . ഞാനും ഒത്തിരി സന്തോഷിച്ചു . പക്ഷെ ആദ്യ രാത്രി വരെയേ ആ സന്തോഷങ്ങൾക്കൊക്കെ ആയുസ്സുണ്ടായിരുന്നുള്ളു.   രാത്രി ആയപ്പോൾ വെപ്രാളത്തോടെ എന്തോ തിരയുന്ന ഭർത്താവിനെ ആണ്
കണ്ടത് . ആദ്യം ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല . പിന്നെ അയാളുടെ ഭ്രാന്തൻ രീതികൾ
കണ്ടപ്പോൾ ഒരു ഞെട്ടലോടെ അതിലേറെ വേദനയോടെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി മയക്കുമരുന്നുകളുടെ ലഹരിയിൽ ആനന്ദം കണ്ടെത്തി ,അതിൽ മാത്രം അഭയം പ്രാപിച്ചു കഴിയുന്ന ഒരു മനുഷ്യനാണ് എന്റെ ഭർത്താവ്‌ എന്ന് .    സ്നേഹത്തോടെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി തിരുത്തി എടുക്കാം എന്ന് കരുതി
ആരോടും ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല .ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീണ്ടും
ഞാൻ അറിഞ്ഞു അയാൾ ഒരു കടുത്ത മാനസിക രോഗി കൂടിയാണെന്ന് .
ഞാൻ ആകെ തകർന്നു . അവിടെ എല്ലാവർക്കും ഇതെല്ലാം അറിയാമായിരുന്നു എന്ന അറിവ് വീണ്ടും എന്നെ തളർത്തി. അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു പെണ്ണിന്റെ ജീവിതം തകർക്കാൻ എങ്ങനെ മനസ്സ് വന്നു . എല്ലാവരോടും എനിക്ക് കടുത്ത അമർഷം തോന്നി . പക്ഷെ ആ അമ്മയുടെ കണ്ണുനീരിനു മുന്നിൽ ഞാൻ  തോറ്റു  .     
ആറ്റു നോറ്റുണ്ടായ ഒരെഒരു മകൻ . ഒരു വിവാഹം കഴിച്ചാലെങ്കിലും എല്ലാം
ശരിയാകും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു . ദിവസങ്ങൾ ചെല്ലുന്തോറും എന്റെ പ്രതീക്ഷകൾ ഒക്കെ മങ്ങി തുടങ്ങി . ഗതികെട്ട് ഞാൻ വീട്ടിൽ അറിയിച്ചു .

നടുങ്ങി പോയി അച്ഛനും മറ്റും . അടുത്ത ദിവസം തന്നെ അവരെത്തി എന്നെ വീട്ടിലേക്കു കൂട്ടി കൊണ്ട് പോന്നു . കുറെ ദിവസങ്ങൾ കൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ഷോക്ക് പോലെ ഞാൻ ആ സത്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞു . ഞാൻ ഗർഭിണി ആണെന്ന സത്യം . വിവരം അറിഞ്ഞു ഹരിയുടെ അച്ഛനും അമ്മയും എത്തി . കുഞ്ഞിനെ ഇല്ലാതാക്കുമോ എന്ന് ഭയന്ന് അരുതേ എന്ന് അപേക്ഷിക്കാൻ .

ആ അമ്മയുടെ കണ്ണുനീരിനു മുന്നിൽ ഞങ്ങൾ നിസ്സഹായരായി പോയി .

മാസങ്ങൾ കടന്നു പോയി . ഇതിനിടയിൽ ഒരു പ്രാവശ്യം പോലും അയാളൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല .അച്ഛന്റെ സാന്നിധ്യം കൈയ്യെത്തും ദൂരത്ത്തുണ്ടായിരുന്നിട്ടും അതൊന്നും അറിയാതെ തന്നെ ഞാൻ അയാളുടെ മോനെ പ്രസവിച്ചു . മാസങ്ങൾ വർഷങ്ങൾക്കു വഴിമാറി കൊടുത്തു . വിധിയുടെ ക്രൂര വിളയാട്ടം അവിടം കൊണ്ടും തീർന്നില്ല.ഒന്ന് രണ്ടു വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും എന്റെ മോൻ അമ്മെ എന്ന് എന്നെ ഒന്ന് വിളിച്ചില്ല .ആരെയും അവൻ വിളിച്ചില്ല .എന്റെ കുട്ടിയ്ക്ക് സംസാരിക്കാൻ ഉള്ള ശേഷി ഇല്ലെന്നു തകർന്ന ഹൃദയത്തോടെ ഞങ്ങൾ മനസിലാക്കി . വളരെ പ്രതീക്ഷയോടെ വളർത്തിയ മകളുടെ ഭാവി ഇരുളടഞ്ഞു പോകുന്നത് താങ്ങാൻ കരുത്തില്ലാതെ അച്ഛൻ പോയി . എല്ലാ ഭാരങ്ങളും ഇറക്കി വെച്ച് എന്നെന്നെക്കുമായി അച്ഛൻ പോയി . ഹരിയുടെ അച്ഛനും അമ്മയും ഇടയ്കൊക്കെ വന്നു മോനെ കണ്ടു പോയി .

എന്റെ മോന് വേണ്ടിയെങ്കിലും എനിക്ക് ജീവിച്ചല്ലാ മതിയാകൂ .ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ ഞാൻ ഇവിടെ  എത്തി .വീണ പറഞ്ഞു
നിർത്തി.     
       എനിയ്ക്കൊന്നു അനങ്ങാൻ പോലും വയ്യായിരുന്നു . മൊത്തത്തിൽ ഒരു
മരവിപ്പ് . കേട്ടതൊക്കെ ഒരു ദുസ്വപ്നം ആയിരുന്നെങ്കിൽ .

       ഉണ്ണീ ക്ഷമിക്കണം .............................ഞാൻ വെറുതെ ഉണ്ണിയുടെ നല്ല

മൂട് കളഞ്ഞു . മനപൂർവ്വം അല്ലാ , എല്ലാം മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് തന്നെയാണ് .
 എത്ര ശ്രമിച്ചാലും മറക്കാൻ കഴിയാത്ത ചിലതൊക്കെ കാണുമല്ലോ
എല്ലാവരുടെ ജീവിതത്തിലും . സമയം വൈകി ,വരട്ടെ .

          തിരികെ വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ അവളെ കുറിച്ച് മാത്രം ആയിരുന്നു ചിന്ത . മൊബൈൽ റിംഗ് ചെയ്യുന്നതു കേട്ടു. ആരോടും മിണ്ടാൻ ആ സമയത്ത് താല്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു . വെറുതെ നോക്കിയതാ ആരാണെന്ന് . അമ്മയാണ് . അറ്റൻഡ് ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ അമ്മ വിഷമിക്കും .

മൊബൈൽ  കൈയ്യിലെടുത്തു , ഹലോ !!!!!

മോനെ അമ്മയാ ;; അമ്മയുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഭയങ്കര സന്തോഷം

ഉണ്ണീ ....................മധു ചില കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞു . അമ്മയ്ക്ക്  സന്തോഷമായി . നിന്റെ പെണ്ണിനെ കാണാൻ അമ്മയ്ക്ക് തിടുക്കമായി .

അമ്മയോട് എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ വിഷമിച്ചു .

അമ്മെ ................ ഞാൻ നാളെ വിളിയ്ക്കാം .

 എരിയുന്ന നെരിപ്പോട് ഉളളിൽ കൊണ്ട് നടന്ന ഒരു പെണ്ണിനെ ആയിരുന്നു ഞാൻ തിരഞ്ഞെടുത്തതെന്ന് അമ്മയോട് എങ്ങിനെ പറയും ......................... 

              ഉറക്കം ഇല്ലാത്ത മറ്റൊരു രാത്രി കൂടി .............................

                                                                                                                                                     ( തുടരും )